Ντοκιμαντέρ, Γερμανία-Ελλάδα 2020, DCP, έγχρωμη, 76'

ΣΥΝΟΨΗ

H ταινία «Οι Άγνωστοι Αθηναίοι» παρακολουθεί επί 6 χρόνια τη ζωή και τον αγώνα επιβίωσης των αδέσποτων σκύλων στο κέντρο της Αθήνας και τη σχέση τους με τους ανθρώπους και τον χώρο γύρω τους.

«Οι Άγνωστοι Αθηναίοι» είναι ένα συγκινητικό ταξίδι στις διαδρομές ανθρώπων και ζώων και ταυτόχρονα ένα ολοζώντανο, απρόβλεπτο πορτραίτο που αποκαλύπτει την καρδιά της αυθεντικής Αθήνας, μιας Αθήνας που συνεχώς παίρνει νέα μορφή.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία:
Αγγελική Αντωνίου
Διεύθυνση Φωτογραφίας:
Αγγελική Αντωνίου
Παραγωγός:
Αγγελική Αντωνίου
Παραγωγή:
Angeliki Antoniou Filmproduktion (Βερολίνο)
Μοντάζ:
Χρόνης Θεοχάρης
Ήχος:
Αγγελική Αντωνίου, Κώστας Φυλακτίδης
Μουσική:
Σεραφείμ Γιαννακόπουλος
Post Production:
Authorwave
Post Production Manager:
Πάνος Μπίσδας
Post Production Supervisor:
Λίζα Χρυσοχόου
Color Correction:
Μάνος Χαμηλάκης
Color Correction Assistant:
Μαρία Τζωρτζάτου
Τεχνικός Υπεύθυνος:
Παναγιώτης Καραχάλιος

ΔΙΑΝΟΜΗ

Ελλάδα:
Filmtrade (Αθήνα)

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ & ΒΡΑΒΕΙΑ (ΕΠΙΛΟΓΗ)

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Η παρουσίαση "Αγγελική Αντωνίου - ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ" προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 2020.

ΤΥΠΟΣ

LIFO

Οι "’Άγνωστοι Αθηναίοι" είναι ένα ντοκιμαντέρ όσο και road movie, μια δραματική ταινία τεκμηρίωσης αλλά και μια ματιά στο αστικό περιβάλλον που δεν συναντάμε συχνά στο ελληνικό σινεμά.

Άκης Καπράνος

FreeCinema

"Οι Άγνωστοι Αθηναίοι" είναι μια μικρή, ζεστή ταινία που (σε) "βρίσκει" κατευθείαν στην καρδιά. Χωρίς μελούρες και εκβιαστικές δραματουργικές συμβάσεις, είναι ένα ντοκιμαντέρ στην καθαρότερη μορφή του: απλό, λιτό και ειλικρινές.

Βαρβάρα Κοντονή

ΕΦΣΥΝ

Τα σκυλάκια που προσπερνάμε, οι παθιασμένοι άνθρωποι που τα φροντίζουν, αλλά και η ίδια η Αθήνα γεμίζουν την οθόνη με συγκίνηση και αισιοδοξία.

Βένα Γεωργακοπούλου

LIFO

Περισσότερο από μια εξερεύνηση του κέντρου της Αθήνας στις καλές και κακές του στιγμές, ο εντοπισμός και η κινηματογράφηση ενός δικτύου ανωνύμων που γνωρίζουν και συντηρούν τα αδέσποτα σκυλιά της περιοχής αποκτά πολλές φορές στο ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αντωνίου μια διάσταση πέρα από την πραγματικότητα, που αγγίζει τα όρια του μαγικού ρεαλισμού.

Τάσος Μελεμενίδης

FLIX

Η Αγγελική Αντώνιου απλώνει το βλέμμα της στο χώρο και το χρόνο μιας αφανούς συγκινητικής και "εκπαιδευτικής" μικρής περιπέτειας επιβίωσης που διαδραματίζεται καθημερινά στο ύψος των ποδιών όσων περιδιαβαίνουν το κέντρο της Αθήνας.

Μανώλης Κρανάκης

Το Βήμα Online

Οι δρόμοι της Αθήνας, είναι γεμάτοι από αυτά, τα βλέπουμε καθημερινά περπατώντας, κάποια πιθανόν να τα αναγνωρίζουμε κιόλας. Είναι τα αδέσποτα σκυλιά που στην τελευταία δημιουργία της, "Οι Άγνωστοι Αθηναίοι" η Αγγελική Αντωνίου κινηματογραφεί με αγάπη αλλά και από απόσταση. Αποφεύγοντας την ηθικολογία και την "μεταφορά" μηνυμάτων, η σκηνοθέτις με γερμανική πειθαρχία (η Γερμανία εξάλλου είναι η δεύτερη πατρίδα της) μένει αυστηρά στο θέμα και ταυτόχρονα αναζητεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στα σκυλιά και τους ανθρώπους που τα φροντίζουν.

Μαθαίνουμε σκληρές ιστορίες για το παρελθόν των αγαπητών αυτών τετράποδων και την ίδια στιγμή χαιρόμαστε που είναι ζωντανά, που κατάφεραν να ξεπεράσουν το κακό, έστω κι αν το μέλλον μοιάζει αβέβαιο. Εκεί θα βρούμε τον Σωκράτη που κάνει βόλτες σε Θησείο και Αιόλου αράζοντας στην Ερμού, την Φωτούλα που την φλερτάρουν πολλοί αλλά εκείνη κάνει την δύσκολη, τον Μάρκο, κάτι σαν μασκότ των μουσικών συγκροτημάτων και θαμώνων του Μοναστηρακίου. Αλλά θα δούμε και ανθρώπους όπως ο σταρ της ταινίας, ένας καλλιεργημένος Κερκυραίος άστεγος, φύλακας άγγελος των αδέσποτων, καθότι αδέσποτος ο ίδιος αλλά όπως τα σκυλιά περήφανος και αισιόδοξος.

Γιάννης Ζουμπουλάκης

Enetpress

Διαδρομές που μας δίνουν μια άλλη, άγνωστη εικόνα της Αθήνας, μια εικόνα ασυνήθιστη με τη δική της ομορφιά, μέσα από όμορφα, και με ποιητική διάθεση, στημένες σκηνές και με ένα ωραίο ρυθμό από τον οποίο δεν λείπει και η συγκίνηση.

Νίνος Φένεκ Μικελίδης

ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ - Συνέντευξη της Αγγελικής Αντωνίου

Η βραβευμένη σκηνοθέτιδα Αγγελική Αντωνίου ("Eduart") αυτήν τη φορά βάζει την υπογραφή της σε μια ταινία τεκμηρίωσης που μας συστήνει σε έναν αφανή κόσμο της πρωτεύουσας. Στο ντοκιμαντέρ "Οι Άγνωστοι Αθηναίοι", η Αντωνίου συνθέτει το πορτραίτο των ανθρώπων που φροντίζουν τα αδέσποτα ζώα του κέντρου, με αυταπάρνηση και χαρακτηριστική ταπεινότητα. Μιλήσαμε τηλεφωνικά μαζί της εν μέσω καραντίνας, όταν την περασμένη άνοιξη το ντοκιμαντέρ έκανε ψηφιακή πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Οι πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ σας μιλάνε με πηγαία ειλικρίνεια. Πόσο καιρό χρειαστήκατε για να προετοιμαστείτε και να γυρίσετε την ταινία;

"Αρχικά η ιδέα για να γυρίσω αυτό το ντοκιμαντέρ κυριολεκτικά με "συνάντησε" στο δρόμο. Βρισκόμουν στο κέντρο μια μέρα και έγινα μάρτυς μιας σκηνής που με συγκίνησε πάρα πολύ. Στη μέση του δρόμου, είδα έναν άνθρωπο πάνω σε μηχανάκι να σταματάει και πολλά σκυλιά να ορμούν πάνω του. Ήθελε να τα ταΐσει, ήταν πραγματικά ένα σουρεαλιστικό γεγονός. Αυτός ήταν ο πρώτος που συνάντησα και ήθελα να κινηματογραφήσω. Έπειτα μέσω εκείνου συνειδητοποίησα πόσοι άνθρωποι υπάρχουν και φροντίζουν τα αδέσποτα. Ξέρετε όμως, δεν ήταν καθόλου εύκολο να τους προσεγγίσω. Χρειάστηκαν σχεδόν δέκα μήνες ώστε να νιώσουν άνετα και να μου ανοιχτούν. Ταυτόχρονα, απαιτητική ήταν και η παρατήρηση των σκυλιών, αφού όπως φαντάζεστε συμπεριφέρονται με το δικό τους ωράριο κι ακολουθούν ένα ιδιόμορφο πρόγραμμα. Υπήρχαν κάποια που ξεκινούσαν τη μέρα από το στέκι τους στην οδό Αμαλίας, όπου και παρέμεναν μέχρι το βράδυ για να πάνε ως το μπαράκι που βρίσκουν τροφή. Συνολικά, πάντως, για να ολοκληρωθεί η ταινία χρειάστηκαν επτά χρόνια."

Γίνεται αντιληπτό βέβαια πως μιλάτε σε ανθρώπους οι οποίοι επιθυμούν να παραμείνουν αφανείς.

"Έχετε δίκιο, για αυτό κι εγώ προσπάθησα να είμαι εξαιρετικά διακριτική όταν τους κινηματογραφούσα. Με βοήθησε τρομερά ότι δεν είχα ένα πολυμελές συνεργείο και ουσιαστικά τους ακολουθούσα παντού, σαν άλλη "αδέσποτη κινηματογραφίστρια". Ένιωσα συχνά έτσι, γιατί βρισκόμουν πολλές ώρες στο δρόμο, φαινομενικά χωρίς να έχω κάποιο προορισμό. Έπρεπε να είμαι σε επιφυλακή για τη στιγμή που θα εμφανιζόταν κάποιο από τα σκυλιά ή θα συνέβαινε κάτι απρόοπτο."

Τα προφίλ των ατόμων στα οποία επικεντρώνεστε καλύπτουν μια ιδιαίτερη γκάμα χαρακτηριστικών που εκπλήσσουν. Εσείς τι κρατάτε από τη συναναστροφή μαζί τους;

"Μου έκανε απίστευτη εντύπωση αυτό που αναφέρατε προηγουμένως, πως δεν ένιωθαν καμία απολύτως ανάγκη να προβληθούν. Μιλάμε για βαθιά ταπεινούς ανθρώπους, για τους οποίους δεν είχε διαφορά εάν κάποιος κάνει μια ταινία γύρω τους ή όχι. Έχουν μια ανεπιτήδευτη αγάπη για τα ζώα. Επιπλέον κρύβουν έναν ενδιαφέροντα κόσμο μέσα τους, μοιάζουν με φιλοσόφους ή αριστοφανικούς ήρωες."

Εν τω μεταξύ, παρότι η ταινία διαδραματίζεται στο ιστορικό κέντρο, υπαινίσσεται την ύπαρξη πολλών αντίστοιχων περιπτώσεων ανθρώπων σε όλη την πόλη.

"Έτσι είναι, θέλησα με το ντοκιμαντέρ να ρίξω φως σε μια Αθήνα που αγνοούμε. Η ύπαρξη των αδέσποτων χρησίμεψε και ως αφορμή για πολλά περισσότερα. Προσωπικά ακολουθώντας τα σκυλιά ανακάλυψα από την αρχή την πόλη, αγάπησα τη μουσική των δρόμων της, για παράδειγμα. Παράλληλα όμως βίωσα τις αλλαγές της, είδα μαγαζιά να κλείνουν, άλλα να γίνονται μπαρ, περίπτερα να εξαφανίζονται. Φυσικά δεν έλειψαν και κάποιες σκληρές εικόνες, οι οποίες ωστόσο αποτελούν κομμάτι του ιστού της Αθήνας."

Το ντοκιμαντέρ καταφέρνει τελικά να παιχτεί στους κινηματογράφους, ενώ μόλις λίγους μήνες νωρίτερα έκανε διαδικτυακή πρεμιέρα στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πώς βιώσατε την εμπειρία της πανδημίας σε σχέση με την πορεία της ταινίας;

"Φυσικά ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Έχω μάθει να παρακολουθώ ταινίες στο σινεμά και ειδικά στην περίπτωση του φεστιβάλ να διατηρώ επαφή με τους υπόλοιπους σκηνοθέτες, τους θεατές, τους κριτικούς... Για να καταλάβετε δεν περίμενα ποτέ ότι θα παρουσιάσω την ταινία μέσω διαδικτύου από την κουζίνα μου! Ωστόσο είναι παρηγορητικό ότι έγινε το φεστιβάλ. Προσωπικά ένιωσα την ανάγκη και να το στηρίξω γιατί πρόκειται έναν θεσμό ύψιστης σημασίας ο οποίος πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Έπειτα είναι ενθαρρυντικό πως ήρθαν έτσι τα πράγματα ώστε το ντοκιμαντέρ να μπορεί να συναντήσει τους θεατές στις αίθουσες."

Γιάννης Καντέας-Παπαδόπουλος

Movies Ltd

Μια ταινία που γυρίστηκε για να αγαπηθεί, ιδίως από τους ζωόφιλους.

Θόδωρος Γιαχουστίδης

Monopoli.gr

Η Αγγελική Αντωνίου κάνει βόλτες στο κέντρο της πόλης παρέα με τα αδέσποτα της Αθήνας σε ένα ιδιότυπο road movie που διαθέτει χιούμορ, τρυφερότητα και δραματικές εκπλήξεις.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης

Ελεύθερος Τύπος

Τα αδέσποτα της Αθήνας έχουν το δικό τους ντοκιμαντέρ

Κώστας Ζαλίγκας

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΑΣ

Απορρούσα πάντα πώς τα αδέσποτα σκυλιά επιβιώνουν στο κέντρο μιας τόσο μεγάλης, χαοτικής πόλης όπως η Αθήνα. Αυτό είναι κάτι μοναδικό σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπου δεν υπάρχουν αδέσποτα σκυλιά που περιπλανιούνται.

Έτσι, ακολουθώντας τα ανακάλυψα τους μυστικούς σωτήρες και ευεργέτες τους, ανθρώπους που ξοδεύουν χρόνο και χρήμα για να τα φροντίσουν. Αυτή η μοναδική, συμβιωτική σχέση προκάλεσε το ενδιαφέρον μου.

Μέσα από τις ιστορίες σκυλιών και ανθρώπων, η ταινία σκιαγραφεί ένα συγκινητικό πορτραίτο των αδέσποτων σκύλων της Αθήνας που ζουν στους δρόμους της πόλης. Ταυτόχρονα, γίνεται ένα γράμμα αγάπης προς την πρωτεύουσα της Ελλάδας, έναν τόπο όπου πέρασα τα νιάτα μου και ενηλικιώθηκα.

Αγγελική Αντωνίου

TRIVIA

Trivia #1

Ποτέ δεν το περίμενα πως μία τυχαία συνάντηση θα γινόταν η αφορμή για ένα ξαφνικό έρωτα με τα αδέσποτα της Αθήνας που στη συνέχεια θα κατέληγε σε πολύχρονη σχέση ζωής και αγάπης.

Trivia #2

Τα αδέσποτα μού έμαθαν ό,τι δεν κατάφεραν να μου μάθουν οι άνθρωποι. Την υπομονή, την ανοχή, τη στωικότητα και την προσαρμοστικότητα στο αναπάντεχο.

Κατάλαβα κυριολεκτικά τι σημαίνει να σε πετάνε στο δρόμο ή να σε πατάνε λες και είσαι σκουπίδι. Σημαντικό σχολείο ζωής και μεγάλο όπλο για την αντιμετώπιση της πανδημίας που ακολούθησε.

Trivia #3

Παράλληλα με το γύρισμα γινόταν και το μοντάζ, στο γραφείο του μοντέρ Χρόνη Θεοχάρη. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, μόνιμος θαμώνας στο μοντάζ ήταν η Αίθρα, το αγαπημένο σκυλί της οικογένειας του Χρόνη. Προστατευμένη, πάντα ξαπλωμένη πίσω από τις καρέκλες μας στον καναπέ, στα ζεστά και με τη φροντίδα όλων. Πού να ΄ξερε την τύχη της...

Trivia #4

Στην δίλεπτη παρουσίαση ["Αγγελική Αντωνίου - ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ", Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 2020] Ο Σωκράτης τo αδέσποτο σκυλί που τάιζα στο πρώτο lockdown, πέθανε το Νοέμβριο [2020], χτυπημένο από φορτηγό που πέρασε κυριολεκτικά από πάνω του και εξαφανίσθηκε.

Αγγελική Αντωνίου

Πλοήγηση Ιστοτόπου